Aan dat ‘helluppe’ is namelijk op allerlei manieren vorm te geven; een donatie doen, collecteren, boodschappen doen voor een zieke buuf, ‘vrijwilligen’ op een zorgboerderij… de mogelijkheden zijn legio zodat een ieder kan kiezen wat bij hem/haar past al naar gelang persoonlijkheid en leefomstandigheden. Zo kan iedereen een bijdrage leveren en het verschil maken. Groot of klein.
Zo ging ik als kind met mijn moeder mee de deuren langs, gewapend met een collectebus van het KWF. Daarnaast kon iedereen die bij mijn ouders aanklopte rekenen op een bijdrage voor welk goed doel of vereniging dan ook.
Op míjn pad kwamen het Reumafonds en de Stichting Hulphond Nederland waarvoor ik respectievelijk sinds 2001 en 2011 als ambassadeur actief ben. Ook het Helen Dowling Instituut, het Leger de Heils, de Stichting Lezen en Schrijven, het Willem Alexander Kinderfonds en de Stichting Omgaan met Pesten kunnen mijn ‘hulp’ inroepen. Daarnaast zijn er jaarlijks meerdere ad hoc projecten waaraan ik mijn medewerking verleen.
Denk nou niet dat het in al deze zaken eenrichtingverkeer betreft, natuurlijk zit er ook iets voor mij in! Dankzij deze werkzaamheden verbreed ik mijn horizon, kom ik in aanraking met maatschappelijke thema’s die anders zomaar aan mijn aandacht waren ontsnapt en ontmoet ik mensen van zeer divers pluimage. Ook begrijp ik steeds beter hoe ons land ‘in elkaar zit (dat het voor een groot deel draait op vrijwilligers) en ervaar ik hoe fíjn het is om gewoon ‘iets’ te kunnen doen.
Een grote verrassing dus toen het Prinses Beatrix, toen nog Koningin, behaagde mij hiervoor in november 2011 te eren met de oorkonde: Ridder in de orde van Oranje Nassau! Mijn vader, kinderen en partner waren supertrots. (Ok, ikzelf natuurlijk ook.)
In 2011 werd ik gevraagd om voorzitter te worden van het Monuta Charity Fund. Met mijn achtergrond, mijn vader was bij leven uitvaartondernemer, niet zo’n heel gekke vraag. Het MCF ondersteunt projecten die te maken hebben met het bieden van zorg aan nabestaanden. Vier keer per jaar komt het bestuur bijeen om alle aanvragen door te nemen. Dat varieert van het beschikbaar stellen van troostkoffers aan scholen tot het bijdragen aan herdenkingsprojecten en het opleiden van vrijwilligers. Geweldig om te doen en leerzaam bovendien.
Ook super is het jaarlijkse Roparun Gala. De Roparun is een estafetteloop van meer dan 500 kilometer van Parijs en Hamburg naar Rotterdam waarbij mensen, in teamverband, een sportieve prestatie leveren om op die manier geld op te halen voor mensen met kanker. Al dat geld, en daarbij gaat het om een paar miljoen per jaar, wordt tijdens het gala aan doelen groot en klein, toegekend.
Nog zoiets moois is de IZZ Mooi Mens Verkiezing. Een initiatief van IZZ Zorgverzekeraar om zorgmedewerkers die zich dagelijks met hart en ziel inzetten voor anderen, de erkenning te geven die hen toekomt. Daarom organiseert IZZ sinds 2007 de Mooi Mens verkiezing, waarin gezocht wordt naar bijzondere mensen die inspirerende en bijzondere initiatieven ontplooien die ten goede komen aan de zorg. Ik ben de gelukkige die dit jaarlijkse evenement mag presenteren.
Graag verwijs ik je voor meer informatie over al deze doelen naar hun websites.
www.stichtinghulphondnederland.nl
www.stichtingizz.nl/mooimensverkiezing
www.stichtinglezenenschrijven.nl
www.willemalexanderkinderfonds.nl
